زمان حسابرسی شرکت ها تأثیر مستقیمی بر کیفیت و کارایی فرآیند حسابرسی دارد. انتخاب زمان درست می تواند به شرکت ها کمک کند تا با دسترسی به اطلاعات به روز و کامل، خطاها کاهش یابد.

بسیاری از شرکت ها موظف به ارائه گزارش های حسابرسی در بازه های زمانی مشخص هستند. گزارش های به موقع و دقیق، اطمینان سهام داران، سرمایه گذاران و نهادهای نظارتی را تقویت می کند و شناسایی زودهنگام مشکلات مالی از طریق حسابرسی به موقع، ریسک ها را بشدت کاهش خواهد داد.

همانطور که میدانیم حسابرسی شرکت ها یکی از ارکان اساسی مدیریت مالی و انطباق با قوانین است که به منظور بررسی صحت صورت های مالی، شناسایی ریسک ها و افزایش شفافیت انجام می شود. زمان بندی حسابرسی یکی از مهم ترین عوامل در موفقیت این فرآیند است، زیرا تأخیر یا اجرای نادرست آن می تواند به جریمه های قانونی، کاهش اعتماد ذی نفعان و حتی مشکلات مالی منجر شود.

در این مقاله، به بررسی جامع زمان حسابرسی شرکت ها، الزامات قانونی، انواع حسابرسی، چالش ها و راهکارهای عملی برای بهینه سازی این فرآیند می پردازیم. با ما در رایان محاسبان همراه باشید.

انواع حسابرسی و زمان بندی آنها

حسابرسی شرکت ها به انواع مختلفی تقسیم می شود که هر یک زمان بندی خاص خود را دارند. در ادامه، مهم ترین انواع حسابرسی و زمان انجام آنها بررسی می شود.

1. حسابرسی سالیانه (مالی)

حسابرسی سالیانه برای بررسی صورت های مالی سال گذشته شرکت انجام می شود و یکی از رایج ترین انواع حسابرسی است.

• معمولاً در سه ماهه اول سال مالی بعدی (فروردین تا خرداد). برای مثال، حسابرسی سال مالی 1403 در بهار 1404 انجام می شود.
• طبق ماده 272 قانون تجارت ایران، شرکت های سهامی عام و برخی شرکت های خاص موظف به ارائه گزارش حسابرسی سالیانه هستند.
• تهیه اسناد مالی (ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت جریان وجوه نقد) قبل از شروع حسابرسی لازم است.
• هماهنگی با حسابرسان مستقل برای تعیین جدول زمانی را در نظر داشته باشید.
• استفاده از نرم افزارهای مالی برای تسریع در جمع آوری داده ها را فراموش نکنید!

2. حسابرسی میان دوره ای

حسابرسی میان دوره ای برای بررسی عملکرد مالی در بازه های کوتاه تر (3 ماهه یا 6 ماهه) انجام می شود و بیشتر در شرکت های بورسی رایج است که در پایان هر فصل (تیر، مهر، دی) یا نیم سال مالی (تیر یا دی) انجام می گیرد.

• مزایا:
  • شناسایی زودهنگام مشکلات مالی.
  • ارائه گزارش های به روز به سرمایه گذاران و سهام داران.
• الزامات: شرکت های بورسی طبق دستورالعمل های سازمان بورس و اوراق بهادار موظف به ارائه گزارش های میان دوره ای هستند.

3. حسابرسی داخلی

حسابرسی داخلی برای ارزیابی فرآیندها و کنترل های داخلی شرکت انجام می شود و زمان بندی آن انعطاف پذیرتر است که بر اساس نیاز شرکت، به صورت ماهانه، فصلی یا سالیانه صورت می گیرد و هدف ان بهبود فرآیندهای داخلی، کاهش ریسک های عملیاتی و اطمینان از انطباق با استانداردها است.

• نکته: شرکت های بزرگ ممکن است تیم حسابرسی داخلی دائمی داشته باشند که به صورت مداوم فعالیت می کنند.

4. حسابرسی ویژه

حسابرسی ویژه برای بررسی موضوعات خاص مانند تخلفات مالی، ادغام شرکت ها یا درخواست های نظارتی انجام می شود. و به صورت موردی و بر اساس نیاز یا درخواست نهادهای نظارتی انجام می گیرد.

• مثال: حسابرسی ویژه ممکن است هنگام فروش شرکت یا بررسی ادعاهای سهام داران انجام شود.

الزامات قانونی زمان حسابرسی شرکت ها

زمان حسابرسی شرکت ها در ایران تحت تأثیر قوانین و مقررات مختلفی قرار دارد. مهم ترین الزامات قانونی عبارتند از:

1. قانون تجارت ایران:
   • ماده 272: شرکت های سهامی عام و برخی شرکت های خاص موظف به ارائه گزارش حسابرسی سالیانه توسط حسابرسان مستقل هستند.
   • زمان بندی: گزارش باید تا قبل از مجمع عمومی سالیانه (معمولاً تا پایان خرداد) ارائه شود.
2. سازمان بورس و اوراق بهادار:
   • شرکت های بورسی باید گزارش های حسابرسی سالیانه و میان دوره ای را در بازه های مشخص ارائه کنند.
   • مهلت گزارش سالیانه: حداکثر 4 ماه پس از پایان سال مالی.
   • مهلت گزارش میان دوره ای: معمولاً 30 تا 60 روز پس از پایان دوره.
3. اداره امور مالیاتی:
   • شرکت ها باید گزارش حسابرسی مالیاتی را همراه با اظهارنامه مالیاتی تا پایان تیرماه ارائه کنند.
   • عدم ارائه به موقع ممکن است منجر به جریمه های مالیاتی شود.
4. استانداردهای حسابرسی:
   • استانداردهای حسابرسی ایران (مطابق با استانداردهای بین المللی) بر انجام حسابرسی در زمان مناسب و با رعایت اصول حرفه ای تأکید دارند.

جدول زمان حسابرسی شرکت ها بر اساس نوع شرکت

نوع شرکت	نوع حسابرسی	زمان انجام	الزامات قانونی
شرکت های سهامی عام	سالیانه	بهار سال بعد (فروردین-خرداد)	ماده 272 قانون تجارت، سازمان بورس
شرکت های بورسی	میان دوره ای	پایان هر فصل یا 6 ماه	سازمان بورس و اوراق بهادار
شرکت های خصوصی	مالیاتی	تا پایان تیرماه	اداره امور مالیاتی
شرکت های کوچک	داخلی	بر اساس نیاز (ماهانه/فصلی)	اختیاری، بر اساس سیاست های داخلی شرکت

عوامل مؤثر بر زمان حسابرسی شرکت ها

زمان حسابرسی شرکت ها تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که باید در برنامه ریزی مدنظر قرار گیرند:

1. حجم فعالیت های شرکت:
   • شرکت های بزرگ با تراکنش های پیچیده نیاز به زمان بیشتری برای حسابرسی دارند.
   • شرکت های کوچک ممکن است حسابرسی را در بازه های کوتاه تر انجام دهند.
2. نوع صنعت:
   • صنایع خاص مانند بانکداری، بیمه یا نفت و گاز به دلیل الزامات نظارتی، زمان بندی های دقیق تری دارند.
   • مثال: بانک ها ممکن است حسابرسی های فصلی را برای انطباق با استانداردهای بانک مرکزی انجام دهند.
3. نیازهای سهام داران:
   • سهام داران ممکن است برای تصمیم گیری های سرمایه گذاری، گزارش های حسابرسی را در زمان های خاصی درخواست کنند.
   • مثال: شرکت های بورسی قبل از مجامع عمومی گزارش های حسابرسی را ارائه می دهند.
4. منابع انسانی و مالی:
   • در دسترس بودن حسابرسان حرفه ای و بودجه شرکت بر زمان بندی تأثیر می گذارد.
   • شرکت های کوچک ممکن است به دلیل محدودیت بودجه، حسابرسی را به تعویق بیندازند.

مراحل برنامه ریزی زمان حسابرسی شرکت ها

برای اجرای حسابرسی به موقع و مؤثر، مراحل زیر توصیه می شود:

1. تعیین اهداف حسابرسی

تعیین اهداف حسابرسی اولین و مهم‌ترین گام در برنامه‌ریزی زمان حسابرسی شرکت ها است. مشخص کردن اهداف به شرکت‌ها کمک می‌کند تا زمان حسابرسی شرکت ها را به‌طور دقیق تنظیم کنند و فرآیند را با نیازهای خاص خود هم‌راستا کنند. اهداف حسابرسی می‌توانند شامل انطباق با قوانین، بهبود فرآیندهای داخلی یا ارائه گزارش به سهام‌داران باشند.

• انطباق با قوانین: بسیاری از شرکت‌ها، به‌ویژه شرکت‌های سهامی عام، برای رعایت الزامات قانونی مانند ماده 272 قانون تجارت ایران نیاز به حسابرسی دارند. در این حالت، زمان حسابرسی شرکت ها باید طوری تنظیم شود که گزارش‌ها تا قبل از مجمع عمومی سالیانه (معمولاً تا پایان خرداد) آماده شوند.
• بهبود فرآیندها: حسابرسی داخلی ممکن است برای شناسایی نقاط ضعف در سیستم‌های مالی یا عملیاتی انجام شود. در این مورد، زمان حسابرسی شرکت ها می‌تواند انعطاف‌پذیرتر باشد و بر اساس نیازهای داخلی شرکت تنظیم شود.
• ارائه گزارش به سهام‌داران: شرکت‌های بورسی اغلب برای جلب اعتماد سهام‌داران به گزارش‌های حسابرسی به‌موقع نیاز دارند. زمان حسابرسی شرکت ها در این موارد معمولاً با تقویم مجامع عمومی هماهنگ می‌شود.

برای مثال، یک شرکت تولیدی ممکن است هدف حسابرسی خود را انطباق با قوانین مالیاتی قرار دهد. در این حالت، زمان حسابرسی شرکت ها باید به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که گزارش حسابرسی مالیاتی تا پایان تیرماه به اداره امور مالیاتی ارائه شود. تعیین اهداف واضح به شرکت‌ها کمک می‌کند تا منابع خود را بهینه تخصیص دهند و زمان حسابرسی شرکت ها را به‌طور مؤثر مدیریت کنند.

2. هماهنگی با حسابرسان

هماهنگی با حسابرسان مرحله‌ای حیاتی در تنظیم زمان حسابرسی شرکت ها است. انتخاب حسابرسان مناسب و توافق بر سر زمان بندی دقیق می‌تواند از تأخیر در فرآیند حسابرسی جلوگیری کند. این مرحله شامل انتخاب حسابرسان مستقل یا تیم داخلی و تنظیم قرارداد برای مشخص کردن بازه‌های زمانی است.

• انتخاب حسابرسان: شرکت‌ها می‌توانند حسابرسان مستقل (مانند مؤسسات حسابرسی معتبر) یا تیم داخلی خود را برای انجام حسابرسی انتخاب کنند. برای شرکت‌های بورسی، استفاده از حسابرسان مستقل الزامی است. زمان حسابرسی شرکت ها در این موارد باید با برنامه حسابرسان هماهنگ شود، به‌ویژه در فصل‌های شلوغ مانند بهار.
• توافق بر سر زمان بندی: پس از انتخاب حسابرسان، باید جدول زمانی دقیقی برای مراحل مختلف حسابرسی تنظیم شود. برای مثال، ممکن است توافق شود که بررسی اولیه صورت های مالی در فروردین آغاز شود و گزارش نهایی تا پایان اردیبهشت آماده شود. این هماهنگی به مدیریت بهتر زمان حسابرسی شرکت ها کمک می‌کند.
• تنظیم قرارداد: قرارداد با حسابرسان باید شامل جزئیات زمان بندی، مسئولیت‌ها و خروجی‌های مورد انتظار باشد. این قرارداد تضمین می‌کند که زمان حسابرسی شرکت ها طبق برنامه پیش می‌رود.

برای مثال، یک شرکت بورسی ممکن است با یک مؤسسه حسابرسی قرارداد ببندد تا زمان حسابرسی شرکت ها برای گزارش سالیانه در بازه فروردین تا خرداد 1404 انجام شود. هماهنگی زودهنگام با حسابرسان از تداخل زمانی جلوگیری می‌کند و فرآیند را روان‌تر می‌سازد.

3. جمع‌آوری اسناد مالی

جمع‌آوری اسناد مالی یکی از مراحل کلیدی در آماده‌سازی برای زمان حسابرسی شرکت ها است. اسناد مالی مانند ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت جریان وجوه نقد و یادداشت‌های توضیحی پایه و اساس حسابرسی را تشکیل می‌دهند. اطمینان از کامل بودن این اسناد برای جلوگیری از تأخیر در زمان حسابرسی شرکت ها ضروری است.

• تهیه اسناد مالی: شرکت‌ها باید اسناد مالی خود را به‌طور کامل و دقیق آماده کنند. ترازنامه وضعیت مالی شرکت را در یک مقطع زمانی نشان می‌دهد، در حالی که صورت سود و زیان عملکرد مالی را در یک دوره مشخص گزارش می‌کند. یادداشت‌های توضیحی نیز جزئیات تکمیلی ارائه می‌دهند.
• استفاده از نرم‌افزارهای مالی: ابزارهایی مانند هلو، سپیدار یا QuickBooks می‌توانند فرآیند جمع‌آوری اسناد را تسریع کنند. این نرم‌افزارها به سازمان‌دهی داده‌های مالی کمک می‌کنند و زمان حسابرسی شرکت ها را کوتاه‌تر می‌کنند.
• بررسی کامل بودن اسناد: قبل از شروع حسابرسی، شرکت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که هیچ سند مالی ناقص یا گم‌شده نیست. برای مثال، عدم ارائه صورت جریان وجوه نقد می‌تواند زمان حسابرسی شرکت ها را به تأخیر بیندازد.

برای مثال، یک شرکت بازرگانی ممکن است تیم مالی خود را موظف کند تا تمام اسناد مالی سال 1403 را تا پایان اسفند آماده کند. این آمادگی تضمین می‌کند که زمان حسابرسی شرکت ها در بهار 1404 بدون مشکل پیش برود.

4. تنظیم جدول زمانی

تنظیم جدول زمانی یکی از مهم‌ترین مراحل برای مدیریت زمان حسابرسی شرکت ها است. این مرحله شامل تعیین بازه‌های زمانی برای هر بخش از فرآیند حسابرسی و هماهنگی با ذی‌نفعان برای ارائه گزارش نهایی است.

• تقسیم‌بندی مراحل حسابرسی: فرآیند حسابرسی معمولاً شامل جمع‌آوری داده، بررسی اسناد و گزارش‌نویسی است. برای مثال، ممکن است جمع‌آوری داده‌ها در هفته اول فروردین، بررسی اسناد در دو هفته بعدی و گزارش‌نویسی تا پایان ماه انجام شود. این تقسیم‌بندی به مدیریت زمان حسابرسی شرکت ها کمک می‌کند.
• هماهنگی با ذی‌نفعان: ذی‌نفعان مانند سهام‌داران، مدیران و نهادهای نظارتی باید از زمان‌بندی حسابرسی مطلع شوند. برای مثال، شرکت‌های بورسی باید گزارش حسابرسی را قبل از مجمع عمومی ارائه کنند. هماهنگی دقیق، زمان حسابرسی شرکت ها را با نیازهای ذی‌نفعان هم‌راستا می‌کند.
• انعطاف‌پذیری در زمان‌بندی: در برخی موارد، ممکن است نیاز به تنظیم مجدد زمان‌بندی باشد، مثلاً در صورت کشف مشکلات مالی غیرمنتظره. داشتن برنامه پشتیبان برای زمان حسابرسی شرکت ها از تأخیر جلوگیری می‌کند.

برای مثال، یک شرکت تولیدی ممکن است جدول زمانی حسابرسی خود را طوری تنظیم کند که بررسی اولیه در اوایل بهار انجام شود و گزارش نهایی تا پایان خرداد آماده شود. این برنامه‌ریزی دقیق، زمان حسابرسی شرکت ها را بهینه می‌کند.

5. بررسی و اصلاح

بررسی و اصلاح گزارش‌های حسابرسی مرحله نهایی در مدیریت زمان حسابرسی شرکت ها است. این مرحله شامل بررسی گزارش اولیه، انجام اصلاحات لازم و ارائه گزارش نهایی به نهادهای مربوطه است.

• بررسی گزارش اولیه: پس از تکمیل حسابرسی، حسابرسان گزارش اولیه‌ای ارائه می‌دهند که شامل یافته‌ها و نکات اصلاحی است. شرکت‌ها باید این گزارش را با دقت بررسی کنند تا از صحت آن مطمئن شوند. این مرحله برای اطمینان از کیفیت زمان حسابرسی شرکت ها حیاتی است.
• انجام اصلاحات: اگر حسابرسان مشکلات یا ناسازگاری‌هایی در صورت های مالی شناسایی کنند، شرکت‌ها باید اصلاحات لازم را انجام دهند. برای مثال، ممکن است نیاز به اصلاح ارقام در ترازنامه باشد. این اصلاحات باید قبل از ارائه گزارش نهایی در زمان حسابرسی شرکت ها انجام شوند.
• ارائه گزارش نهایی: پس از اعمال اصلاحات، گزارش نهایی به نهادهای مربوطه مانند سازمان بورس یا اداره امور مالیاتی ارائه می‌شود. رعایت مهلت‌های قانونی در زمان حسابرسی شرکت ها از جریمه‌ها جلوگیری می‌کند.

برای مثال، یک شرکت بورسی ممکن است گزارش اولیه حسابرسی را در اواسط اردیبهشت دریافت کند، اصلاحات را تا اوایل خرداد انجام دهد و گزارش نهایی را تا پایان خرداد ارائه کند. این فرآیند تضمین می‌کند که زمان حسابرسی شرکت ها به‌طور مؤثر مدیریت شود.

چالش‌های زمان حسابرسی شرکت ها و راهکارها

زمان حسابرسی شرکت ها ممکن است با چالش‌هایی مواجه شود که فرآیند را مختل کند. مدیریت صحیح این چالش‌ها برای اطمینان از اجرای به موقع و کارآمد زمان حسابرسی شرکت ها ضروری است.

1. تأخیر در ارائه اسناد مالی

مشکل: عدم آمادگی شرکت برای ارائه اسناد مالی کامل و دقیق می‌تواند زمان حسابرسی شرکت ها را به تأخیر بیندازد و کیفیت گزارش‌ها را کاهش دهد.
راهکار:

• استفاده از سیستم‌های حسابداری یکپارچه مانند هلو یا سپیدار برای سازمان‌دهی سریع صورت های مالی.
• آموزش پرسنل مالی برای تهیه اسناد به موقع و دقیق.
  این اقدامات به شرکت‌ها کمک می‌کند تا اسناد مورد نیاز را به سرعت آماده کنند و زمان حسابرسی شرکت ها را طبق برنامه پیش ببرند. برای مثال، استفاده از نرم‌افزار هلو می‌تواند جمع‌آوری داده‌ها را تا 30 درصد تسریع کند.

2. کمبود حسابرسان حرفه‌ای

مشکل: در فصل‌های اوج مانند بهار، انتخاب حسابرس حرفه‌ای برای زمان حسابرسی شرکت ها دشوار است، که می‌تواند باعث تأخیر شود.
راهکار:

• رزرو زودهنگام حسابرس (3 تا 6 ماه قبل) برای اطمینان از در دسترس بودن آنها.
• همکاری با مؤسسات حسابرسی معتبر برای تأمین نیروی انسانی متخصص.
  این راهکارها تضمین می‌کنند که زمان حسابرسی شرکت ها بدون کمبود نیروی متخصص پیش برود. برای مثال، قرارداد زودهنگام با مؤسسات حسابرسی می‌تواند از تداخل زمانی جلوگیری کند.

3. تغییرات قانونی

مشکل: تغییرات ناگهانی در قوانین مالیاتی یا حسابرسی می‌تواند زمان حسابرسی شرکت ها را مختل کند و منجر به عدم انطباق شود.
راهکار:

• عضویت در انجمن‌های حسابداری برای به روز ماندن با تغییرات قانونی.
• مشاوره با کارشناسان حقوقی برای انطباق سریع با قوانین جدید.
  این اقدامات به شرکت‌ها کمک می‌کند تا با تغییرات قانونی هماهنگ شوند و زمان حسابرسی شرکت ها را طبق الزامات قانونی مدیریت کنند. برای مثال، پیگیری اخبار مالیاتی از طریق انجمن حسابداران می‌تواند ریسک جریمه‌ها را کاهش دهد.

4. پیچیدگی‌های مالی

مشکل: شرکت‌های بزرگ با تراکنش‌های پیچیده نیاز به زمان بیشتری برای زمان حسابرسی شرکت ها دارند، که می‌تواند فرآیند را طولانی کند.
راهکار:

• تقسیم حسابرسی به مراحل کوچک‌تر (مانند حسابرسی دپارتمان‌های مختلف).
• استفاده از ابزارهای تحلیل داده مانند Power BI برای تسریع در بررسی داده‌ها.
  این راهکارها زمان حسابرسی شرکت ها را کوتاه‌تر می‌کنند و دقت را افزایش می‌دهند. برای مثال، استفاده از Power BI می‌تواند تحلیل داده‌های مالی را تا 40 درصد سریع‌تر کند.

نکات عملی برای بهینه سازی زمان بندی حسابرسی

برای اجرای حسابرسی در زمان مناسب و با کیفیت بالا، نکات زیر توصیه می شود:

1. استفاده از فناوری:
   • نرم افزارهای حسابداری مانند QuickBooks، هلو یا سپیدار می توانند فرآیند جمع آوری داده ها را تسریع کنند.
   • ابزارهای تحلیل داده مانند Excel یا Tableau برای بررسی سریع داده های مالی مفید هستند.
2. همکاری نزدیک با حسابرسان:
   • ارتباط مداوم با حسابرسان برای رفع مشکلات احتمالی.
   • ارائه دسترسی به سیستم های مالی برای تسریع در بررسی ها.
3. آموزش پرسنل:
   • آموزش کارکنان مالی برای تهیه اسناد دقیق و به موقع.
   • برگزاری کارگاه های آموزشی در مورد استانداردهای حسابرسی.
4. برنامه ریزی بلندمدت:
   • تنظیم تقویم سالیانه برای حسابرسی های مختلف (سالیانه، میان دوره ای، داخلی).
   • پیش بینی زمان های اوج کاری برای جلوگیری از تداخل.
5. استفاده از چک لیست ها:
   • تهیه چک لیست برای اطمینان از کامل بودن اسناد و رعایت مراحل حسابرسی.
   • بررسی چک لیست قبل از شروع حسابرسی برای جلوگیری از خطاها.

نقش فناوری در بهبود زمان بندی حسابرسی

فناوری های نوین نقش مهمی در بهینه سازی زمان بندی حسابرسی دارند. برخی از ابزارهای کلیدی عبارتند از:

1. نرم افزارهای حسابداری:
   • نرم افزارهای تخصصی امکان ثبت و سازمان دهی داده های مالی را فراهم می کنند.
   • این ابزارها زمان جمع آوری اسناد را کاهش می دهند.
2. ابزارهای تحلیل داده:
   • ابزارهایی مانند Power BI و Tableau برای تحلیل سریع داده های مالی و شناسایی ناهنجاری ها استفاده می شوند.
   • این ابزارها به حسابرسان کمک می کنند تا زمان بررسی را کوتاه کنند.
3. اتوماسیون فرآیندها:
   • استفاده از سیستم های ERP (مانند SAP یا Oracle) برای یکپارچه سازی داده های مالی.
   • اتوماسیون می تواند خطاهای انسانی را کاهش دهد و زمان بندی را بهبود بخشد.
4. فناوری بلاک چین:
   • در برخی شرکت های پیشرفته، فناوری بلاک چین برای ثبت شفاف تراکنش ها استفاده می شود.
   • این فناوری می تواند فرآیند حسابرسی را سریع تر و دقیق تر کند.

تأثیر زمان بندی بر کیفیت حسابرسی

زمان بندی مناسب نه تنها به رعایت الزامات قانونی کمک می کند، بلکه کیفیت حسابرسی را نیز بهبود می بخشد. برخی از تأثیرات مثبت عبارتند از:

• دقت بالاتر: حسابرسی در زمان مناسب امکان دسترسی به داده های به روز را فراهم می کند.
• کاهش فشار کاری: برنامه ریزی درست از فشار بر حسابرسان و تیم مالی در فصل های اوج می کاهد.
• افزایش اعتماد: گزارش های به موقع و دقیق اعتماد ذی نفعان را تقویت می کند.

توصیه هایی برای شرکت ها

برای اطمینان از اجرای حسابرسی در زمان مناسب، شرکت ها باید:

1. تقویم حسابرسی سالیانه تنظیم کنند:
   • برنامه ریزی برای حسابرسی های سالیانه، میان دوره ای و داخلی.
   • تعیین بازه های زمانی مشخص برای هر نوع حسابرسی.
2. با مؤسسات حسابرسی معتبر همکاری کنند:
   • انتخاب مؤسسات حسابرسی با تجربه برای تضمین کیفیت.
   • رزرو زودهنگام حسابرسان برای جلوگیری از تأخیر.
3. آموزش مداوم پرسنل مالی:
   • برگزاری دوره های آموزشی در مورد استانداردهای حسابرسی.
   • آموزش استفاده از نرم افزارهای مالی برای تسریع فرآیندها.
4. پیگیری تغییرات قانونی:
   • به روز ماندن با تغییرات قوانین مالیاتی و حسابرسی.
   • مشاوره با کارشناسان حقوقی برای انطباق با مقررات.