استانداردهای حسابرسی
استانداردهای حسابرسی مجموعهای از اصول، قواعد و دستورالعملها هستند که حسابرسان هنگام انجام عملیات حسابرسی به آنها پایبند هستند.
این استانداردها هدفشان تضمین دقت، صحت و شفافیت گزارشهای مالی است. در سطح بینالمللی، مهمترین استانداردهای حسابرسی، «استانداردهای بینالمللی حسابرسی» (ISA) هستند که توسط فدراسیون بینالمللی حسابداران (IFAC) و در چارچوب کمیته استانداردهای حسابرسی و تضمین (IAASB) تدوین میشوند.
استانداردهای حسابرسی شامل موارد زیر هستند:
- مبانی حسابرسی: تعریف اهداف حسابرسی، دامنه، مسئولیتها و الزامات قانونی.
- برنامهریزی حسابرسی: شامل نحوه تدوین برنامه حسابرسی، شناسایی خطرات و روشهای تست.
- شواهد حسابرسی: مشخص میکنند که حسابرس چگونه باید شواهد کافی و مناسب جمعآوری کند تا بتواند نظر خود را درباره صحت صورتهای مالی اعلام کند.
- ارزیابی ریسکها: حسابرس باید خطرات ممکن را شناسایی کرده و ارزیابی کند که آیا صورتهای مالی مطابق با استانداردهای حسابداری تهیه شدهاند یا خیر.
- نظر حسابرسی: حسابرس باید در نهایت یک گزارش نهایی ارائه دهد که بر اساس شواهد جمعآوریشده، بیانگر نظر او درباره صحت صورتهای مالی باشد.
در ایران، این استانداردها بهطور کامل یا جزئی پذیرفته شدهاند و توسط سازمان حسابرسی ایران تنظیم و ابلاغ میشوند.
اجزای کلیدی استانداردهای حسابرسی:
- برنامه ریزی و نظارت: تعیین رویهها و تخصیص منابع.
- ارزیابی ریسک: شناسایی ریسکهای تحریف در صورتهای مالی.
- شواهد حسابرسی: جمعآوری مدارک کافی و مناسب.
- کنترلهای داخلی: ارزیابی اثربخشی سیستم کنترلهای سازمان.
- گزارشدهی: بیان نظر حرفهای (مثبت، مشروط یا مردود) و افشای نکات کلیدی.
هدف اصلی استانداردهای حسابرسی:
- اطمینان از کیفیت و قابلیت اتکای گزارشهای حسابرسی.
- ایجاد هماهنگی در روشهای حسابرسی در سطح جهانی.
- حمایت از حقوق سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر ذینفعان.
- کاهش احتمال تقلب یا اشتباه در گزارشهای مالی.
